Gel otur usulca yanıma şöyle,
Bir ben diyeyim, beş de sen söyle,
Eksiği, fazlası varsa da böyle,
Bir güzel hasbihal olalım, refik…
Neyimiz gerçekti, neyimiz sahte,
Neleri sığdırdık bu cüz’i vakte,
Neleri harcadık, çevirdik nakte,
Gel şöyle mizana çekelim, refik…
Bülbülün figanı, intizar, gamdır,
Mutmain bir kalbe hüzün haramdır,
Nedamet ettiğim her şey yaramdır,
Mûtedilce bir yol bulalım, refik…
Sonrasına hürmet, hatır önceye,
İtibar etmeyip nâdân heceye,
Gel sırrı gömelim katran geceye,
Aşk ile muhabbet edelim, refik…
Elestte bir kavil, eylemedik mi?,
Sıdk ile bir daha söylemedik mi?,
İntizarla O’ndan istemedik mi?,
Lütf-u keremini bilelim, refik…
İlahi emir var, imtihandayız,
Çulsuz, katıksız, zorlu yoldayız,
Belki de seninle, son limandayız,
Helali hoş edip gidelim, refik…
Ummanda bir katre, bütün cirmimiz,
Taatimiz eksik, büyük cürmümüz,
Evveli nisyana, var mı gücümüz,
Eldekini ihya edelim, refik…
Yusuf der, “maksudum O’nun rızası”,
Vaktidir, tükenir dünya gazası,
Eyvah! kul hakkının muhkem cezası,
Kesilmeden helal edelim, refik…
Yusuf Şevki YÜCEL
(yirmidörtocakikibinyirmibir)