BİR HİKAYE BİRKAÇ DERS
Osman Efendi diye bir zat yaşarmış Anadolu’da. Osman Efendi zengin, Osman Efendi itibarlı, mağrur… Kalabalık bir ailesi ve yazlık, kışlık köşkleri vardı Osman Efendinin. Çiftlikleri, hayvanları, hizmetkârları, çil çil altınları… Meydana çıktığında hürmetle kaçışırdı köylüler. Siyah atının üzerinde heykel gibi durur, dakikalarca seyrederken uçsuz bucaksız tarlalarını; bir yandan hiddetle emirler yağdırırdı ümerasına… Kimse söz söyleyemezdi… BİR HİKAYE BİRKAÇ DERS gönderisinin devamı